پیام مقام معظم رهبری به اجلاس نماز- سال 1398

پیام به بیست و هشتمین اجلاس سراسری نماز 20 /آذر/ 1398 حضرت آیت الله خامنه ای در پیامی به بیست و هشتمین اجلاس سراسری نماز با اشاره به اینکه نماز از جمله ی بزرگترین و جذاب ترین نعمتهای شگفتی ساز است که انسان را در برابر این پدیده ی الهی خیره و مبهوت می کند، خاطرنشان کردند: خداوند این نعمت را به ما هدیه فرمود که با آن جان خود را پالایش کنیم و ارتباطات بشری را برخوردار از معنویت کرده و امن و سلامت روانی و رهایی از چالش های ستیزگرانه و بهجت و نشاط را نصیب جامعه سازیم. متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به این اجلاس که صبح امروز ( پنجشنبه) در شهر گرگان برگزار شد و نماینده ولی فقیه در استان گلستان، آن را قرائت کرد به این شرح است: بسم الله الرحمن الرحیم وصلّی االه علی محمّد و آله الطیبین در میان نعمتهای بزرگ الهی که هیچ کس قادر بر شمارش آنها نیست، برخی برجستگیهای نمایانی دارند که اهل تأمل را به شگفتی میرساند، و از جمله ی جذابترین این نعمِ شگفتی ساز، نماز است. ترکیب اذکار نماز، ترکیب حرکات نماز، ترتیب اوقات نمازهای واجب و مستحب، تأکید بر تمرکز و حضور قلب در آن، تأکید بر مسجدی کردن آن، تأکید بر جمعی کردن آن، الزام پاکیزگی در آن، هم در تن و پوششبا دور کردن نجاست، و هم در دل و روح با غسل و وضو، الزام به روی آوردن آن از هر نقطه ی جهان به یک کانون مرکزی- کعبه ی شریف- و بسی نکات و نقاط ظریف و دقیق و پرمضمون در این فریضه ی ممتاز و یکتا، آدمی را در برابر این پدیده ی الهی خیره و مبهوت میکند. خداوند این نعمت بزرگ را به ما هدیه فرموده است. با آن میتوانیم جان خود را پالایش کنیم، میتوانیم خود را از گناهان دور کنیم، میتوانیم ارتباطات بشری را در جامعه ی خود، برخوردار از معنویت کنیم و بدین وسیله، امن و سلامت روانی و رهائی از چالش های ستیزگرانه، و بهجت و نشاط را نصیب آن سازیم. این هدیه به صورت فریضه و تکلیف درآمده است تا دست کم، جامعه از حداقل های آن محروم نماند، هدیه ئی با این وزن عظیم و متقابلاً با کمترین هزینه ی مالی و وقت حقیقتاً درخور سپاس پایان ناپذیر ما است. حضار محترم! ما هم در ادای این شکر واجب، قاصر یا مقصریم. کارهای زیادی باید بشود که امیدوارم عالم مجاهد جناب حجة الاسلام قرائتی ما همه را به آن متذکر گردند. والسلام علیکم و رحمة الله سیّد علی خامنه ای 20 آذر ماه 1398

برداشت از رفتار اقتصادی در قرآن 503

برداشت از رفتار اقتصادی در قرآن503- پیروی از آنچه خدا را به خشم می آورد (آیه 27 و28 سوره محمد صلی الله علیه و آله) در آیات 27 و28 سوره شریفه محمّد (صلی الله علیه و آله و سلّم)، حال محتضرانی را که پیروی از چیزی می کردند که خداوند را به خشم آورده و از آنچه خشنودی خداوند درآن است کراهت داشتند، به همین سبب بر صورت و پشت آنان می زنند و اعمالشان نابود می شود. ۲۷- فَکَیْفَ إِذا تَوَفَّتْهُمُ الْمَلائِکَةُ یَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَ أَدْبارَهُمْ ۲۸- ذلِکَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا ما أَسْخَطَ اللّهَ وَ کَرِهُوا رِضْوانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمالَهُمْ ترجمه: ۲۷ ـ حالِ آنها چگونه خواهد بود هنگامى که فرشتگان (مرگ) بر صورت و پشت آنان مى زنند (و جانشان را مى گیرند)؟! ۲۸ ـ این به خاطر آن است که آنها از آنچه خداوند را به خشم مى آورد پیروى کردند، و آنچه را موجب خشنودى اوست کراهت داشتند؛ از این رو (خداوند) اعمالشان را نابود کرد. «توفّى» به معناى بازگرفتن کامل چیزى است که به انسان داده‏‌اند. این واژه در قرآن، در مورد مرگ به کار مى‏‌رود، زیرا مرگ در حقیقت، بازگرفتن روح خدا دادى از جسم است. اشاره «ذلک» اشاره به عذابی است که ملائکه در زمان گرفتن جان کسانی که از هواهای نفسانی و تسویلات شیطانی پیروی می کردند، سخن می گوید و می فرمایند: سبب عقاب آنان این است که اعماشان به خاطر پیروی از آنچه مایه خشم خداوند است و کراهتشان از خشنودی خداوند، حبط شده، چون دیگر عمل صالحی برایشان نمانده، قهراً با عذاب خداوند بدبخت و شقی خواهند شد؛ کلمات « سخط» و «رضا» دو صفت از صفات خداوند به معنی عقاب و ثواب است. پیام ها 1- آنان که دیگران را در برابر حق به مقاومت دعوت مى‏‌کنند، با ذلّت و عذاب جان خواهند داد. «فکیف اذا توفّتهم...» 2- مرگ، نابودى نیست، بلکه گرفتن کامل روح و جان توسط فرشتگان است. «توفّتهم» 3- کیفر منافقانِ مرتدّ، از لحظه جان دادن آغاز مى‏‌شود. «توفّتهم الملائکة» 4- توجّه به عمر محدود دنیا و خط پایانى توطئه‏‌ها و گرفتار شدن به عذاب، مى‏‌تواند انسان را از توطئه بازدارد. «فکیف اذا توفّتهم... یضربون...» 5 - دشمنى با وحى و قرآن، موجب خشم خداوند و بطلان اعمال انسان مى‏‌شود. «ذلک... فاحبط اعمالهم» 6- گرچه کافران در انتخاب راه و روش خود مختارند، «اتبعوا، کرهوا» امّا چاره‏‌اى جز پذیرش آثار و پیامدهاى آن ندارند. «فاحبط اعمالهم» 7- گاهى انسان نیکى‏‌ها و آنچه را کاشته است، خود به آتش کشیده و نابود مى‏‌کند. «اتّبعوا... کرهوا... فاحبط أعمالهم» 8 - حرکت در مسیرى که رضاى الهى در آن نیست، بیهوده گرایى و قابل توبیخ است. «اتّبعوا... کرهوا... فاحبط أعمالهم»

برداشت از رفتار اقتصادی در قرآن502-

برداشت از رفتار اقتصادی در قرآن502- پشت کنندگان به حقیقت (آیه 25 و26 سوره محمّد صلی الله علیه و آله) در آیات 25 و26 سوره شریفه محمّد (صلی الله علیه و آله و سلّم)، به کسانی که بعد از روشن شدن راه هدایت به آن پشت کردند، شیطان رفتار بدشان را در نظرشان خوب جلوه داده و آنان را فریفته است، به دلیل اینکه این مرتدان به افراد مخالف دستورات الهی گفتند در برخی موارد از شما پیروی می کنیم. ۲۵- إِنَّ الَّذِینَ ارْتَدُّوا عَلى أَدْبارِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّیْطانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَ أَمْلى لَهُمْ ۲۶- ذلِکَ بِأَنَّهُمْ قالُوا لِلَّذِینَ کَرِهُوا ما نَزَّلَ اللّهُ سَنُطِیعُکُمْ فِی بَعْضِ الْأَمْرِ وَ اللّهُ یَعْلَمُ إِسْرارَهُمْ ترجمه: ۲۵ ـ کسانى که بعد از روشن شدن هدایت براى آنها، پشت به حق کردند، شیطان اعمال زشتشان را در نظرشان زینت داده و آنها را با آرزوهاى طولانى فریفته است! ۲۶ ـ این به خاطر آن است که آنان به کسانى که نزول وحى الهى را کراهت داشتند گفتند: ما در بعضى از امور از شما پیروى مى کنیم !، در حالى که خداوند پنهان کارى آنان را مى داند. کارهاى سراسر شرّ شیطان در قرآن عبارتند از: وسوسه(ناس، 4 و 5)، امر به فحشا و زشتى‏‌ها(نور، 21)، زینت دادن کارهاى زشت(انفال، 48 و انعام، 43)، ایجاد ترس و وحشت(آل‏‌عمران، 175) و دشمنى(مائده، 91)، وعده فقر و تهیدستى(بقره، 268)، بد قولى و خلف وعده(ابراهیم، 27)، اسراف(اسراء، 27) و بازداشتن از یاد خدا(نساء، 60)، اختلاف و تفرقه(اسراء، 53 و طه، 20)، تمرد و نافرمانى(مریم، 44)، ایجاد شک و تردید(حج، 3)، شرک و انحراف(نمل، 24 ؛ قصص، 15) و آرزوهاى طولانى و دراز(محمّد، 25). البتّه قرآن راه درمان و فرار انسان از شیطان را در دو چیز معرّفى مى‏‌کند: یکى آن که به دید دشمن به او بنگرد، «انّ الشّیطان لکم عدوّ فاتّخذوه عدوّاً»( فاطر، 6) دیگر آن که در برابر شرور شیطان، به خداوند پناه ببرد. «و امّا ینزغنّک من الشّیطان نزغ فاستعذ باللّه»( اعراف، 200) و گرنه شیطان خارجى، «الشّیطان سوّل لهم» و شیطان درونى، «وکذلک سوّلت لى نفسى»( طه، 96) انسان را به هلاکت و نابودى مى‏‌رسانند. کلمه « ارْتَدُّواْ عَلَى‏‌ أَدْبَارِهِم» به معنای برگشتن به عقب بعد از رو آوردن است و استعاره از ترک کردن بعد از گرفتن است؛ کلمه « تسویل» که مصدر «سوّل» است به معنای جلوه دادن چیزی است که نفس آدمی حریص بر آن است به طوری که زشتى‏‌هایش هم به نظر زیبا شود و مراد به «أملاء‏‌» امداد و یا طولانی کردن آرزو است. اشاره «ذلک» به تسویل شیطان و املاء اوست و خلاصه به تسلط شیطان بر مرتدین اشاره دارد؛ شاید مراد از «للذّین کرهوا» همان کافرانى باشند که در اوایل سوره در آیات 8 و9 « والذین کفروا فتعساً لهم واضلّ اعمالهم» نامشان برده شد و فرمود: «ذلک بانهم کرهوا ما انزل اللّه» پیام ها: 1- توجّه و گوش سپردن به وسوسه‏‌هاى شیطان، از آفات ایمان است و سرانجامى جز ارتداد و بد عاقبت شدن ندارد. «انّ الّذین ارتدّوا» 2- ارتداد و بازگشت از حق بعد از روشن شدن آن، عملى ارتجاعى و قابل سرزنش است. «ارتدّوا على ادبارهم من بعد ما تبیّن...» 3- راه حق، روشن و واضح است و آگاهى و درک آن مسئولیّت آور. «من بعد ما تبیّن لهم الهُدى» 4- اگر با جلوه‏‌ها و وسوسه‏‌ها به جدّیت مبارزه نکنیم، آگاهى و علم به تنهایى کارى از پیش نمى‏‌برد. «تبیّن لهم الهُدى الشّیطان سوّل لهم» 5 - زیبا جلوه دادن بدى‏‌ها و آرزوهاى طولانى، ابزار کار شیطان است. (هر کس زشتى‏‌ها را زیبا جلوه دهد، شیطان صفت است) «الشّیطان سوّل لهم و أملى لهم» 6- افراد ناراضى، آسیب‏‌پذیر و در تیررس توطئه‏‌هاى مخالفان هستند. «قالوا للّذین کرهوا... سنطیعکم» 7- افراد منافق به کسانى که از احکام الهى ناراحت و ناراضى هستند، وعده پشتیبانى و حمایت و حتّى اطاعت مى‏‌دهند. «سنطیعکم فى بعض الامر» 8- منافقان با کفّار و دشمنان اسلام همدست مى‏‌باشند. «سنطیعکم فى بعض الامر» 9- نشانه‏‌ى ارتداد، همدلى با ناراضیان و کفّار است. «ارتدّوا... سنطیعکم» 10- پیروى از منحرفان حتّى در بعضى امور، قابل سرزنش و توبیخ است. «سنطیعکم فى بعض الامر» 11- بعضى براى حفظ مصالح و منافع خود، منافقانه عمل مى‏‌کنند. در برخى امور، همراه مؤمنان و در برخى همراه کافران مى‏‌شوند که مورد سرزنش‏‌اند. (گاهى به نعل و گاهى به میخ مى‏‌زنند) «سنطیعکم فى بعض الامر» 12- قرارهاى منافقان و ناراضیان علنى نیست، بلکه نامحسوس و مخفیانه است. «واللّه یعلم اسرارهم» 13- منافقان به هوش آیند که خداوند از کارهاى مخفى آنان آگاه است و ممکن است هر لحظه آنان را رسوا کند. «واللّه یعلم اسرارهم» 14- اگر انسان باور داشته باشد که خداوند تمام کارهاى مخفى و اسرار او را مى‏‌داند، توطئه‏‌چینى را کنار گذارده و با مردم شفّاف برخورد مى‏‌کند. «واللّه یعلم اسرارهم»

برداشت از رفتار اقتصادی در قرآن501- لعنت شدگان (آیه 22 و23 سوره محمد صلی الله علیه و آله)

برداشت از رفتار اقتصادی در قرآن501- لعنت شدگان (آیه 22 و23 سوره محمد صلی الله علیه و آله) در آیات 22 و23 سوره مبارکه محمد (صلی الله علیه و آله و سلّم)، چنانچه انسانها از فرامین الهی رویگردان شوند، انتظار می رود که در زمین فساد و قطع رحم نمایید و نتیجه آن این است که خداوند از رحمت خود آنان را دور ساخته و کر و کورشان نماید. ۲۲- فَهَلْ عَسَیْتُمْ إِنْ تَوَلَّیْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَکُمْ ۲۳- أُولئِکَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمى أَبْصارَهُمْ ترجمه: ۲۲- اگر (از این دستورها) روى گردان شوید، جز این انتظار مى رود که در زمین فساد و قطع پیوند خویشاوندى کنید؟! ۲۳ - آنها کسانى هستند که خداوند از رحمت خویش دورشان ساخته، گوش هایشان را کر و چشم هایشان را کور کرده است! خطاب در آیات فوق، به همان کسانی است که در دلهایشان مرض است و از رفتن به جهاد در راه خداوند بهانه جویی می کردند و به همین جهت روی سخن به ایشان کرده تا توبیخ و سرزنش زننده تر شود، کلمه ی « تولی» به معنای اعراض از کتاب خدا و معارف آن و برگشت به شرک وترک دین است؛ برخی مفسّران مراد به «تَولّی» را تصدی حکم و ولایت بر مردم است و معنایش این است که آیا از شما انتظار می رفت که اگر به مقام ولایت رسیدید در زمین فساد کنید و با ریختن خونهای حرام و گرفتن رشوه و جور در حکم، قطع رحم کنید، امّا این معناى دوم با سیاق آیات سازگار نیست؛ اشاره (اولئک، اینان) در آیه« أُولئِکَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمى أَبْصارَهُمْ » به مفسدین در زمین و قطع کنندگان رحم است، ایشان را چنین توصیف کرده که خداوند کرشان ساخته تا دیگر سخن حق را نشنوند و چشمشان را کور کرده که دیگر حق را نبینند. پیام ها 1- اعراض از دین و دستورات قرآن، زمینه ساز فساد و تباهى است. «اِن تولّیتم... تفسدوا فى الارض و...» 2- ترک صله رحم و روابط خویشاوندى، گناهى است در ردیف فساد در زمین. «تفسدوا فى الارض و تقطّعوا ارحامکم» 3- اگر فساد گسترش یابد، انسان حتّى به بستگان خود نیز رحم نمى‏‌کند. «تفسدوا فى الارض و تقطّعوا ارحامکم» 4- فراریان از جنگ، فسادگران و قاطعان رحم، مورد نفرین خداوند هستند. «تولّیتم... تفسدوا... تقطّعوا... اولئک الّذین لعنهم اللّه» 5 - محرومیّت از رحمت الهى، نتیجه عملکرد خود ماست. «تفسدوا... تقطّعوا... لعنهم اللّه» 6- بهره نگرفتن از امکانات، همانند محرومیّت از آنها است. (گوش دارد ولى حقّ‏‌شنو نیست، چشم دارد ولى حقیقت بین نیست) «لعنهم اللّه فاصمّهم...» 7- بزرگ‏‌ترین محرومیّت معنوى، محرومیّت از شناخت حقیقت است. «لعنهم اللّه فاصمّهم و اعمى ابصارهم» 8 - استفاده نامشروع و نامتعارف و غیر مفید از استعدادهاى خدادادى، نشانه‏‌ى دور شدن از رحمت الهى است. «لعنهم اللّه فاصمّهم و اعمى ابصارهم»

برداشت از رفتار اقتصادی در قرآن 502

این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

زکات علم، نشر آن است. هر وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.

همچنین وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.

برداشت از رفتار اقتصادی در قرآن501- لعنت شدگان (آیه 22 و23 سوره محمد صلی الله علیه و آله)

Type the title here

Type the text here