برداشت از رفتار اقتصادی در قرآن501- لعنت شدگان (آیه 22 و23 سوره محمد صلی الله علیه و آله)

برداشت از رفتار اقتصادی در قرآن501- لعنت شدگان (آیه 22 و23 سوره محمد صلی الله علیه و آله) در آیات 22 و23 سوره مبارکه محمد (صلی الله علیه و آله و سلّم)، چنانچه انسانها از فرامین الهی رویگردان شوند، انتظار می رود که در زمین فساد و قطع رحم نمایید و نتیجه آن این است که خداوند از رحمت خود آنان را دور ساخته و کر و کورشان نماید. ۲۲- فَهَلْ عَسَیْتُمْ إِنْ تَوَلَّیْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَکُمْ ۲۳- أُولئِکَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمى أَبْصارَهُمْ ترجمه: ۲۲- اگر (از این دستورها) روى گردان شوید، جز این انتظار مى رود که در زمین فساد و قطع پیوند خویشاوندى کنید؟! ۲۳ - آنها کسانى هستند که خداوند از رحمت خویش دورشان ساخته، گوش هایشان را کر و چشم هایشان را کور کرده است! خطاب در آیات فوق، به همان کسانی است که در دلهایشان مرض است و از رفتن به جهاد در راه خداوند بهانه جویی می کردند و به همین جهت روی سخن به ایشان کرده تا توبیخ و سرزنش زننده تر شود، کلمه ی « تولی» به معنای اعراض از کتاب خدا و معارف آن و برگشت به شرک وترک دین است؛ برخی مفسّران مراد به «تَولّی» را تصدی حکم و ولایت بر مردم است و معنایش این است که آیا از شما انتظار می رفت که اگر به مقام ولایت رسیدید در زمین فساد کنید و با ریختن خونهای حرام و گرفتن رشوه و جور در حکم، قطع رحم کنید، امّا این معناى دوم با سیاق آیات سازگار نیست؛ اشاره (اولئک، اینان) در آیه« أُولئِکَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمى أَبْصارَهُمْ » به مفسدین در زمین و قطع کنندگان رحم است، ایشان را چنین توصیف کرده که خداوند کرشان ساخته تا دیگر سخن حق را نشنوند و چشمشان را کور کرده که دیگر حق را نبینند. پیام ها 1- اعراض از دین و دستورات قرآن، زمینه ساز فساد و تباهى است. «اِن تولّیتم... تفسدوا فى الارض و...» 2- ترک صله رحم و روابط خویشاوندى، گناهى است در ردیف فساد در زمین. «تفسدوا فى الارض و تقطّعوا ارحامکم» 3- اگر فساد گسترش یابد، انسان حتّى به بستگان خود نیز رحم نمى‏‌کند. «تفسدوا فى الارض و تقطّعوا ارحامکم» 4- فراریان از جنگ، فسادگران و قاطعان رحم، مورد نفرین خداوند هستند. «تولّیتم... تفسدوا... تقطّعوا... اولئک الّذین لعنهم اللّه» 5 - محرومیّت از رحمت الهى، نتیجه عملکرد خود ماست. «تفسدوا... تقطّعوا... لعنهم اللّه» 6- بهره نگرفتن از امکانات، همانند محرومیّت از آنها است. (گوش دارد ولى حقّ‏‌شنو نیست، چشم دارد ولى حقیقت بین نیست) «لعنهم اللّه فاصمّهم...» 7- بزرگ‏‌ترین محرومیّت معنوى، محرومیّت از شناخت حقیقت است. «لعنهم اللّه فاصمّهم و اعمى ابصارهم» 8 - استفاده نامشروع و نامتعارف و غیر مفید از استعدادهاى خدادادى، نشانه‏‌ى دور شدن از رحمت الهى است. «لعنهم اللّه فاصمّهم و اعمى ابصارهم»