برداشت از رفتار اقتصادی در قرآن502-

برداشت از رفتار اقتصادی در قرآن502- پشت کنندگان به حقیقت (آیه 25 و26 سوره محمّد صلی الله علیه و آله) در آیات 25 و26 سوره شریفه محمّد (صلی الله علیه و آله و سلّم)، به کسانی که بعد از روشن شدن راه هدایت به آن پشت کردند، شیطان رفتار بدشان را در نظرشان خوب جلوه داده و آنان را فریفته است، به دلیل اینکه این مرتدان به افراد مخالف دستورات الهی گفتند در برخی موارد از شما پیروی می کنیم. ۲۵- إِنَّ الَّذِینَ ارْتَدُّوا عَلى أَدْبارِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّیْطانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَ أَمْلى لَهُمْ ۲۶- ذلِکَ بِأَنَّهُمْ قالُوا لِلَّذِینَ کَرِهُوا ما نَزَّلَ اللّهُ سَنُطِیعُکُمْ فِی بَعْضِ الْأَمْرِ وَ اللّهُ یَعْلَمُ إِسْرارَهُمْ ترجمه: ۲۵ ـ کسانى که بعد از روشن شدن هدایت براى آنها، پشت به حق کردند، شیطان اعمال زشتشان را در نظرشان زینت داده و آنها را با آرزوهاى طولانى فریفته است! ۲۶ ـ این به خاطر آن است که آنان به کسانى که نزول وحى الهى را کراهت داشتند گفتند: ما در بعضى از امور از شما پیروى مى کنیم !، در حالى که خداوند پنهان کارى آنان را مى داند. کارهاى سراسر شرّ شیطان در قرآن عبارتند از: وسوسه(ناس، 4 و 5)، امر به فحشا و زشتى‏‌ها(نور، 21)، زینت دادن کارهاى زشت(انفال، 48 و انعام، 43)، ایجاد ترس و وحشت(آل‏‌عمران، 175) و دشمنى(مائده، 91)، وعده فقر و تهیدستى(بقره، 268)، بد قولى و خلف وعده(ابراهیم، 27)، اسراف(اسراء، 27) و بازداشتن از یاد خدا(نساء، 60)، اختلاف و تفرقه(اسراء، 53 و طه، 20)، تمرد و نافرمانى(مریم، 44)، ایجاد شک و تردید(حج، 3)، شرک و انحراف(نمل، 24 ؛ قصص، 15) و آرزوهاى طولانى و دراز(محمّد، 25). البتّه قرآن راه درمان و فرار انسان از شیطان را در دو چیز معرّفى مى‏‌کند: یکى آن که به دید دشمن به او بنگرد، «انّ الشّیطان لکم عدوّ فاتّخذوه عدوّاً»( فاطر، 6) دیگر آن که در برابر شرور شیطان، به خداوند پناه ببرد. «و امّا ینزغنّک من الشّیطان نزغ فاستعذ باللّه»( اعراف، 200) و گرنه شیطان خارجى، «الشّیطان سوّل لهم» و شیطان درونى، «وکذلک سوّلت لى نفسى»( طه، 96) انسان را به هلاکت و نابودى مى‏‌رسانند. کلمه « ارْتَدُّواْ عَلَى‏‌ أَدْبَارِهِم» به معنای برگشتن به عقب بعد از رو آوردن است و استعاره از ترک کردن بعد از گرفتن است؛ کلمه « تسویل» که مصدر «سوّل» است به معنای جلوه دادن چیزی است که نفس آدمی حریص بر آن است به طوری که زشتى‏‌هایش هم به نظر زیبا شود و مراد به «أملاء‏‌» امداد و یا طولانی کردن آرزو است. اشاره «ذلک» به تسویل شیطان و املاء اوست و خلاصه به تسلط شیطان بر مرتدین اشاره دارد؛ شاید مراد از «للذّین کرهوا» همان کافرانى باشند که در اوایل سوره در آیات 8 و9 « والذین کفروا فتعساً لهم واضلّ اعمالهم» نامشان برده شد و فرمود: «ذلک بانهم کرهوا ما انزل اللّه» پیام ها: 1- توجّه و گوش سپردن به وسوسه‏‌هاى شیطان، از آفات ایمان است و سرانجامى جز ارتداد و بد عاقبت شدن ندارد. «انّ الّذین ارتدّوا» 2- ارتداد و بازگشت از حق بعد از روشن شدن آن، عملى ارتجاعى و قابل سرزنش است. «ارتدّوا على ادبارهم من بعد ما تبیّن...» 3- راه حق، روشن و واضح است و آگاهى و درک آن مسئولیّت آور. «من بعد ما تبیّن لهم الهُدى» 4- اگر با جلوه‏‌ها و وسوسه‏‌ها به جدّیت مبارزه نکنیم، آگاهى و علم به تنهایى کارى از پیش نمى‏‌برد. «تبیّن لهم الهُدى الشّیطان سوّل لهم» 5 - زیبا جلوه دادن بدى‏‌ها و آرزوهاى طولانى، ابزار کار شیطان است. (هر کس زشتى‏‌ها را زیبا جلوه دهد، شیطان صفت است) «الشّیطان سوّل لهم و أملى لهم» 6- افراد ناراضى، آسیب‏‌پذیر و در تیررس توطئه‏‌هاى مخالفان هستند. «قالوا للّذین کرهوا... سنطیعکم» 7- افراد منافق به کسانى که از احکام الهى ناراحت و ناراضى هستند، وعده پشتیبانى و حمایت و حتّى اطاعت مى‏‌دهند. «سنطیعکم فى بعض الامر» 8- منافقان با کفّار و دشمنان اسلام همدست مى‏‌باشند. «سنطیعکم فى بعض الامر» 9- نشانه‏‌ى ارتداد، همدلى با ناراضیان و کفّار است. «ارتدّوا... سنطیعکم» 10- پیروى از منحرفان حتّى در بعضى امور، قابل سرزنش و توبیخ است. «سنطیعکم فى بعض الامر» 11- بعضى براى حفظ مصالح و منافع خود، منافقانه عمل مى‏‌کنند. در برخى امور، همراه مؤمنان و در برخى همراه کافران مى‏‌شوند که مورد سرزنش‏‌اند. (گاهى به نعل و گاهى به میخ مى‏‌زنند) «سنطیعکم فى بعض الامر» 12- قرارهاى منافقان و ناراضیان علنى نیست، بلکه نامحسوس و مخفیانه است. «واللّه یعلم اسرارهم» 13- منافقان به هوش آیند که خداوند از کارهاى مخفى آنان آگاه است و ممکن است هر لحظه آنان را رسوا کند. «واللّه یعلم اسرارهم» 14- اگر انسان باور داشته باشد که خداوند تمام کارهاى مخفى و اسرار او را مى‏‌داند، توطئه‏‌چینى را کنار گذارده و با مردم شفّاف برخورد مى‏‌کند. «واللّه یعلم اسرارهم»

برداشت از رفتار اقتصادی در قرآن501- لعنت شدگان (آیه 22 و23 سوره محمد صلی الله علیه و آله)

برداشت از رفتار اقتصادی در قرآن501- لعنت شدگان (آیه 22 و23 سوره محمد صلی الله علیه و آله) در آیات 22 و23 سوره مبارکه محمد (صلی الله علیه و آله و سلّم)، چنانچه انسانها از فرامین الهی رویگردان شوند، انتظار می رود که در زمین فساد و قطع رحم نمایید و نتیجه آن این است که خداوند از رحمت خود آنان را دور ساخته و کر و کورشان نماید. ۲۲- فَهَلْ عَسَیْتُمْ إِنْ تَوَلَّیْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَکُمْ ۲۳- أُولئِکَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمى أَبْصارَهُمْ ترجمه: ۲۲- اگر (از این دستورها) روى گردان شوید، جز این انتظار مى رود که در زمین فساد و قطع پیوند خویشاوندى کنید؟! ۲۳ - آنها کسانى هستند که خداوند از رحمت خویش دورشان ساخته، گوش هایشان را کر و چشم هایشان را کور کرده است! خطاب در آیات فوق، به همان کسانی است که در دلهایشان مرض است و از رفتن به جهاد در راه خداوند بهانه جویی می کردند و به همین جهت روی سخن به ایشان کرده تا توبیخ و سرزنش زننده تر شود، کلمه ی « تولی» به معنای اعراض از کتاب خدا و معارف آن و برگشت به شرک وترک دین است؛ برخی مفسّران مراد به «تَولّی» را تصدی حکم و ولایت بر مردم است و معنایش این است که آیا از شما انتظار می رفت که اگر به مقام ولایت رسیدید در زمین فساد کنید و با ریختن خونهای حرام و گرفتن رشوه و جور در حکم، قطع رحم کنید، امّا این معناى دوم با سیاق آیات سازگار نیست؛ اشاره (اولئک، اینان) در آیه« أُولئِکَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمى أَبْصارَهُمْ » به مفسدین در زمین و قطع کنندگان رحم است، ایشان را چنین توصیف کرده که خداوند کرشان ساخته تا دیگر سخن حق را نشنوند و چشمشان را کور کرده که دیگر حق را نبینند. پیام ها 1- اعراض از دین و دستورات قرآن، زمینه ساز فساد و تباهى است. «اِن تولّیتم... تفسدوا فى الارض و...» 2- ترک صله رحم و روابط خویشاوندى، گناهى است در ردیف فساد در زمین. «تفسدوا فى الارض و تقطّعوا ارحامکم» 3- اگر فساد گسترش یابد، انسان حتّى به بستگان خود نیز رحم نمى‏‌کند. «تفسدوا فى الارض و تقطّعوا ارحامکم» 4- فراریان از جنگ، فسادگران و قاطعان رحم، مورد نفرین خداوند هستند. «تولّیتم... تفسدوا... تقطّعوا... اولئک الّذین لعنهم اللّه» 5 - محرومیّت از رحمت الهى، نتیجه عملکرد خود ماست. «تفسدوا... تقطّعوا... لعنهم اللّه» 6- بهره نگرفتن از امکانات، همانند محرومیّت از آنها است. (گوش دارد ولى حقّ‏‌شنو نیست، چشم دارد ولى حقیقت بین نیست) «لعنهم اللّه فاصمّهم...» 7- بزرگ‏‌ترین محرومیّت معنوى، محرومیّت از شناخت حقیقت است. «لعنهم اللّه فاصمّهم و اعمى ابصارهم» 8 - استفاده نامشروع و نامتعارف و غیر مفید از استعدادهاى خدادادى، نشانه‏‌ى دور شدن از رحمت الهى است. «لعنهم اللّه فاصمّهم و اعمى ابصارهم»

برداشت از رفتار اقتصادی در قرآن 502

این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

زکات علم، نشر آن است. هر وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.

همچنین وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.

برداشت از رفتار اقتصادی در قرآن501- لعنت شدگان (آیه 22 و23 سوره محمد صلی الله علیه و آله)

Type the title here

Type the text here