خطبه های نماز جمعه تهران 27 /دی/ 1398

خطبه ی اوّل
بسم الله الرّحمن الرّحیم
الحمدلله ربّ العالمین نحمده و نستعینه و نستغفره و نتوکّل علیه و نصلّی و نسلّم علی حبیبه و نجیبه و خیرته فی
خلقه حافظ سرّه و مبلّغ رسالاته بشیر نعمته و نذیر نقمته سیّدنا و نبیّنا ابی القاسم المصطفی محمّد و علی آله
الاطیبین الاطهرین المنتجبین الهداة المهدیّین سیّما بقیّةالله فی الارضین و صلّ الله علی ائمّة المؤمنین و هداة
المستضعفین و حماة المؤمنین.
همه ی برادران عزیز را و خودم را دعوت میکنم و توصیه میکنم به رعایت تقوای الهی. اگر نصرت الهی را میخواهیم
در تقوا است ؛ اگر توفیقات الهی را میخواهیم، هدایت الهی را میخواهیم در تقوا است ؛ اگر فرج و گشایشدر مسائل
شخصی و اجتماعی را میخواهیم در تقوا است ؛ همه باید کوشش کنیم که تقوای الهی را معیار کار خودمان قرار
بدهیم. در نماز جمعه آنچه مهم است، توصیه ی به تقوا است ؛ خود این حقیر بیشتر از شما محتاج این توصیه
هستم و امیدواریم خدای متعال توفیق بدهد بتوانیم هر کدام به حدّ وسع خودمان تقوای الهی را رعایت کنیم.
یک آیه ی پُر مغز و پُر مضمونی -مثل بقیّه ی آیات قرآن- در سوره ی ابراهیم هست. امروز بحث من پیرامون این
آیه و آیات بعد از این آیه است. میفرماید که وَلَقَداَرسَلنا موسیّْ بِئئایّْتِن اِّ اَن اَخ رِج قَومَکَ مِنَ الظُّلُمّْتِ اِلَی النّورِ
وَذَکِّرهُم بِاَیّامِ الله ؛ ( ۱) توصیه میکند، دستور میدهد حضرت موسیٰ را که »ذَکِّرهُم بِاَیّامِ الله «. دو احتمال در معنای
»ذَکِّرهُم بِاَیّامِ الله « هست که در مقصودی که ما از این آیه داریم فرقی نمیکند. یک احتمال این است که منظور این
است که ایّام الله را به یاد آنها بیاور ؛ یک احتمال هم اینکه مقصود این است که به وسیله ی ایّام الله خدا را، دین را،
قیامت را به یاد آنها بیاور. اهمّیّت ایّام الله در اینجا معلوم میشود که موسیٰ پیامبر عظیم الشأن الهی مأمور است که
ایّام الله را به یاد مردم بیاورد. بعد میفرماید: اِنَّ فی ذّْلِکَ لَأیّْتٍ لِکُلِّ صَبّارٍشَکور. ( ۲) ایّام الله آیه اند، نشانه اند، دلیل
راهند. برای چه کسانی؟ برای کسانی که این دو صفت را دارند: صبّارند و شکورند. صبّار یعنی کسی که سر تا پا
استقامت و صبر است، یکسره اهل صبر و استقامت، شکور یعنی آن کسی که نعمت را می شناسد و شکرگزاری میکند
که حالا درباره ی این شکرگزاری من عرایضی خواهم کرد. بعد در آیه ی بعد میفرماید که حضرت موسی این دستور را
عمل کرد: وَ اِذ قالَ موسیّْ لِقَومِهِ اذکُروا نِعمَةَ اللهِ عَلَیکُم اِذ اَنجیّْکُم مِن ءالِ فِرعَونَ ؛ ( ۳) به یاد آنها آورد نجاتشان از
دست فرعون را، فرعونیان را، از دست قدرت فائقه و غالب ستمگر را که چطور شما را نجات داد ؛ این از ایّام الله است
یکی از نمونه های ایّا م الله این است ؛ اِذ اَنجیّْکُم مِن ءالِ فِرعَونَ. پس این [روز] یکی از ایّام الله شد ؛ آن وقتی که
جوامع و انسانها و اقوام از دست قدرتهای ستمگر نجات پیدا میکنند. بعد دنباله ی این ندای عمومی پروردگار است،
صدای بلند خدا است: وَ اِذ تَ اَذَّنَ رَبُّکُم، »تأذّن « یعنی با صدای بلند خدای متعال به همه اعلان میکند که لَئِن
شَکَرتُم لَاَزیدَنَّکُم ؛ اگر شکرگزاری کردید، ما آن نعمتی را که به شما دادیم این را روزبه روز افزایشخواهیم داد، زیاد
صفحه 1 / 12ر